Sendikacılığı Çok Seviyoruz Galiba!

Şimdi bu tanım eşliğinde üyesi olduğunuz sendikayı bir süzgeçten geçirecek olursak, ya kendinizi iyi temsil edildiğinize inandırmış, ya da yıllardır sizler için kılını kıpırdatmayıp işverenlerin yanında olana basamak olmayı içinize sindirmiş olmalısınız.

Çalışma şartlarınızdan özlük haklarınıza, kaybolan değerinizden yükselmek için sırtınıza basılmasına kadar sizleri sömüren bir yapıya 3 ayda bir aldığınız sus payı niteliğindeki sendika ödentisi karşılığında katlanıyor olmanız başta mesleğinize ve kişiliğinize olan saygınızı sorgulatır, sonra da geçmişin pişmanlığını yaşatır.

Üyelik aidatının işveren tarafından ödendiği bir sendikacılık sistemine dünyanın hiçbir yerinde rastlanmaması ne kadar acı ise, üç kuruşluk aidatın geri ödenmesi hatırına üye kalınarak birilerine basamak olunması da bir o kadar acıdır.

Sendikaların hak arayacağı yerler toplu görüşme masaları ve meydanlar olması gerekirken, yönetici odalarında mesaisini tamamlayanlardan medet umar duruma gelmemizi bir kere değil bin kere oturup düşünmek gerekmez mi...?

Siyasilerin kapılarında yatanlardan, bulduğu siyasetçinin fotoğraf karesine girebilmek için takla atanlardan sizlere kesinlikle fayda gelmez gelmeyecektir de.

Sizleri sadece yetki zamanlarında sayı olarak hatırlayanlara elinizin tersini göstermek kısa sürede size kaybettirecek gibi gelse de uzun vadede size daha kıymetli hareket olarak dönecek, sizin onlara değil onların size ihtiyacı olduğu gerçeğini yüzlerine vuracaktır.

Makam mevki tayin terfi peşinde koşanların, kendilerinden olmayanları ötekileştirenlerin, sizleri basamak olarak kullananların, hak aramak yerine hakkınızı yiyenlerin, siz çalışırken sendikacı diye eli cebinde dolaşanların hak ettiği cevabı almaları sizin dik duruşunuzda saklıdır.